برخی مهندسان و کارفرمایان به اشتباه معتقد هستند که افزایش در برخی ابعاد و پارامترها می‌تواند به ایمنی و بهبود شرایط ساخت کمک کند این در حالی است که این افزایش‌های بدون حساب و کتاب نه تنها مفید نبوده بلکه عاملی در جهت افت کیفیت خواهد بود. ازجمله این موارد:

• افزایش سایز ستون‌ها: این کار سبب افزایش سختی ستون و در نتیجه افزایش بار جانبی وارده به آن ستون و کاهش بار وارده به ستون‌های دیگر شده در نتیجه علاوه بر غیراقتصادی شدن خود می‌تواند باعث بحرانی شدن برخی اعضا شود.
• افزایش سایز تیرها: علاوه بر مشکلات گفته شده برای ستون‌ها، افزایش محاسبه نشده سایز تیرها می‌تواند باعث ایجاد مسئله تیر قوی ستون ضعیف شده که در نتیجه آن در مواقع بحران مفصل پلاستیک بجای تیر در ستون رخ می‌دهد و خود عاملی خطرناک برای سازه بشمار می‌آید.
• افزایش تعداد میلگردها: این مسئله علاوه بر امکان ترد شدن مقطع می‌تواند باعث تراکم بیش‌ازحد میلگرد شده و مانع بتن‌ریزی مناسب شود هم‌چنین تراکم بالا باعث ایجاد مشکل در عمل ویبره کردن بتن خواهد شد.
• افزایش سایز بادبندها: این عمل موجب افزایش سختی بادبند موردنظر و در نتیجه افزایش نیروی وارده به آن شده درحالی‌که ورق‌های اتصال آن و جوش‌ها برای این افزایش نیرو طراحی نشده و در نتیجه امکان پارگی ورق‌ها و شکست جوش‌ها به وجود می‌آید، علاوه بر این با به جابجایی مرکز سختی امکان تشدید مسئله پیچش در سازه به وجود خواهد آمد که خود عامل بحرانی کننده سازه هست.
• افزایش ضخامت بتن دال در سقف‌های تیرچه و بلوک: علاوه برافزایش بار مرده سازه باعث اعمال بارهای بیش‌ازحد به تیرچه‌ها شده که در نتیجه آن خیز بیش‌ازحد تیرچه‌ها و درنتیجه ترک‌های بزرگ در سقف رخ می‌دهد که ازنظر روانی نیز بر کاربران ساختمان تأثیرگذار خواهد بود.
• افزایش سیمان در بتن: سیمان تنها نقش ماده‌ی چسبنده را داشته و افزایش بیش‌ازحد موردنیاز آن تأثیری در مقاومت نداشته بلکه می‌تواند تأثیر منفی بر مقاومت بتن بگذارد و همچنین عاملی بر غیراقتصادی شدن طرح اختلاط هست.
• افزایش آب در بتن: کمتر مهندسی وجود دارد که از تأثیر منفی افزایش آب در بتن بر مقامت بتن اطلاع نداشته باشد. افزایش بی‌رویه آب علاوه بر کاهش مقاومت می‌تواند باعث نفوذپذیری بیشتر و ایجاد ترک در بتن و پوکی بتن شود.
• افزایش زمان ویبره: این عمل باعث جدایی دانه‌بندی بتن و خروج شیره بتن از آن شده که عامل مهمی در کاهش کیفیت بتن خواهد بود (زمان پیشنهادشده برای ویبره بین ۳ تا ۵ ثانیه بسته به حجم بتن هست.
• افزایش سایز نبشی بالاسری در اتصالات مفصلی: این پدیده باعث کاهش انعطاف‌پذیری اتصال شده و در نتیجه ماهیت مفصلی بودن اتصال از بین رفته و به اتصال نیمه صلب نزدیک می‌شود که نتیجه آن اعمال لنگر پیش‌بینی‌نشده به اتصال و در نتیجه اعمال این نیروی اضافی به تیرها و ستون‌ها خواهد بود.