روان کننده بتن شبیه دیگر روان کننده‌های مورد استفاده در صنایع خاصیت خمیری بتن را افزایش می‌دهد. بتن چون یک ماده نیمه جامد شکل پذیر است. با استفاده از روان کننده طبیعی مثل آب و یا روان کننده شیمیایی مقاومت برشی خود را از دست داده و به راحتی به شکل قالب درآمده و صاف کردن آن انرژی خاصی نیاز ندارد.

استفاده از آب در بتن برای واکنش سیمان لازم است. مقدار آب مورد نیاز برای هیدراسیون خیلی کم است. ولی در طرح اختلاط موجود در مورد بتن حدودا ۲۰ درصد بتن را آب تشکیل می‌دهد. آب اضافی بتن که در واکنش شرکت نمی‌کند. نهایتا سبب افت بتن در مقاومت و دوام و نفوذپذیری می‌شود. روش‌ها و مواد افزودنی بسیاری برای کاهش مصرف آب و تقویت بتن ارائه شده است. پرکاربردترین محصول کاهش آب، روان کننده بتن است.

انواع روان کننده بتن کدامند؟

روان کننده بتن یا کاهنده آب بتن در سه گروه اصلی در بازار موجود هستند:

1. روان کننده
2. فوق روان کننده
3. ابرروان کننده

گروه بندی فوق بر اساس قدرت کاهش آب و افزایش روانی بتن بر اساس پایه ترکیبات شیمیایی انجام شده است. اولین نسل این مواد از صنایه پلیمری وارد بتن شد. با حفظ میزان آب اسلامپ بتن خیلی سریع افزایش پیدا کرد. مواد لیگنوسولفوناتی با ورود به صنعت بتن خیلی سریه به محبوبیت رسیده و مشکلات بتن ریزی به خصوص در هوای گرم را بر طرف کردند.

در ادامه مواد نفتالینی و ملامینی هم با ترکیب در بتن سبب کاهش مصرف آب و افزایش روانی بتن شدند. در تکمیل این روند تکنولوژی روانی بتن، نهایتا مواد پلی کربوکسیلاتی اتری سنگ تمام گذاشتند. این مواد مصرف آب را تا ۲۵ درصد هم کاهش دادند. این مواد به قدری روی بتن تاثیر مثبت گداشتند که حتی با کم کردن سیمان طرح اختلاط بتن هیچ مشکلی برای مشخصات اصلی بتن از جمله مقاومت فشاری و دوام به‌وجود نیامد.

به جرات می‌توان گفت دیگر بتنی استاندارد و بدون افزودنی تولید نمی‌شود. پرمصرف‌ترین مواد افزودنی بتن هم روان کننده است. خواص فوق العاده این مواد بر بتن تازه و سفت شده منجر به محبوبیت بالای این مواد شده است.

کاربرد  روان کننده بتن

برای استفاده از روان کننده بتن نیاز به کاربرد خاصی نباشید. هر بتنی که نیاز به کارپذیری و مقاومت بالا با تراکم آسوده داشته باشد. تقریبا بدون روان کننده به این خصوصیات مدنظر نمی‌رسد. استفاده از این گروه افزودنی بتن به حدی رواج پیدا کرده که در هر کارگاه بتن سازی و بتن ریزی مقداری از این ماده را مشاهده می‌کنید.

1. بتن ریزی در هوای گرم
2. ساخت قطعات پیش ساخته بتنی
3. در بتن ریزی حجیم و طولانی مدت
4. ساخت سازه دارای آرماتوربندی بسیار زیاد
5. بتن ریزی در مقاطع دشوار و غیرقابل دسترسی مستقیم
6. در مکانی که نیروی کار کم باشد و تسطیح بتن با مشکل مواجه شود
7. رسیدن بتن سفت پای کار
8. بتن ریزی دیوار برشی و ستون
9. محدودیت در مصالح ساخت بتن به خصوص سنگدانه با جذب آب بالا
10. بتن ریزی در زیر آب

خواص و اثرات  روان کننده بتن

خواص و اثرات روان کننده بتن هم در بتن تازه قابل مشاهده است. هم در بتن خشک شده قابل آزمایش است. روانی بتن موضوعی است که، با چشم قابل مشاهده و تخمین زدن است. در نهایت هم مقاومت و الاسیسیته و نفوذپذیری بتن با تست زدن مشخص خواهد شد که تمام خواص بتن نسبت به حالت بدون روان کننده بهبود پیدا کرده است.

1. کاهش مصرف آب
2. کاهش مصرف سیمان
3. افزایش روانی بدون تغییر آب
4. افزایش مقاومت نهایی بتن
5. کاهش نفوذپذیری بتن
6. کاهش استهلاک دستگاه های مرتبط با بتن مثل بچینگ و کامیون حمل بتن و پمپ
7. تراکم بالای بتن
8. چسبندگی عالی بتن و فولاد
9. کاهش جداشدگی دانه بتن
10. کاهش هزینه کلی پروژه

معایب  روان کننده بتن

در صورت رعایت نکردن حد مجاز مصرف روان کننده بتن امکان شل شدن بیش از حد بتن و جدا شدن دانه بتن و آب انداختگی شدید بتن وجود دارد.

در صورت مصرف غیراستاندارد هوای بتن زیاد شده و مشکلاتی را در پی خواهد داشت.

مقاومت در سنین کم بتن اندکی توسط برخی روان کننده‌ها کاهش یافته و لازم است تا در مورد قالب برداری و پایه‌های اطمینان و فشار وارد بر این مجموعه مطالعات دقیقی انجام شود.

بررسی سازگاری این مواد با سیمان و یا حتی مصالح دیگر و حتی افزودنی‌های دیگر بتن یک ایراد این مواد است.

مشخصات فیزیکی و شیمیایی  روان کننده بتن

روان کننده بتن معمولا به صورت مایع و در رنگ‌های زرد و قهوه‌ای تولید می‌شود. این مایع لزج محلول در آب از مواد طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.

این مواد فاقد یون کلر بوده و برای استفاده در سازه بتن آرمه مناسب هستند. خاصیت اسیدی و بازی خیلی کمی دارند. وزن مخصوص این مواد در حد آب و ۱۱۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.

ساختار این مواد نمک‌های لیگنوسولفونات و فرمالدهید ملامین و نفتالین سولفونات فشرده و آمینواسیدها و اسیدهای پری کربوکسیلات اتر و مشتقات آن‌ها هستند.

روش مصرف روان کننده بتن

برای استفاده از روان کننده بتن سه روش کلی وجود دارد:

1. اضافه کردن در بچینگ و کارگاه تولید بتن
2. در محل
3. مقداری در بچینگ و ریدوز در محل

اگر شرایط مهیا باشد؛ همان زمان ساخت، روان کننده را به بتن اضافه کرده و با اطمینان بالا به طور کامل در بتن پخش می‌شود. تاثیر این افزودنی کاملا بر بتن مشهود خواهد بود و یک بتن روان و کارپذیر به محل بتن ریزی می‌رسد. اگر بتن در محل روانی خود را از دست داده و نسبتا سفت شود؛ در حدی که نتوان آن را استفاده کرد با اندکی افزودنی روان کننده بتن، مشکل حل می‌شود.

روش سوم که برای تولید کننده بتن و مصرف کننده قابل قبول ترین روش است. هم سبب ساخت راحت بتن و کاهش استهلاک و هزینه‌های جاری شرکت تولید بتن می‌شود. و هم حمل بتن و پمپاژ آن با خیالی آسوده انجام می‌شود. مجریان بتن به راحتی آن‌را پرداخت کرده و یک بتن مسطح با کیفیت تحویل مصرف کننده نهایی می‌دهند.

میزان مصرف  روان کننده بتن

میزان مصرف روان کننده بتن خیلی کم و در حدود ۰٫۵ تا ۱٫۵ درصد وزن سیمان است. هرچند آب ۲۰۰ درصد کارایی بتن را افزایش می‌دهد؛ ولی سایر خواص بتن را در حدود ۳۰ درصد کم می‌کند. ولی با ۱% افزودنی روان کننده بتن شاهد روانی مناسب بتن تازه و حفظ و افزایش دیگر مشخصات بتن در نهایت خواهید بود.

به دلیل مصرف بسیار کم روان کننده بتن این مواد باید دقیق وزن شده و بعد به مصرف برسد. غلظت روان کننده یک عامل اصلی در میزان مصرف است. تعیین میزان ماده جامد با آزمایش خشک کردن قابل تشخیص است.

چون روان کننده اثر بر سیمان بتن دارد. هر چه تعداد ذره سیمان زیاد باشد؛ نیاز به افزودنی بیش‌تری است. وقتی ذرات سیمان ریزتر باشد. در یک وزن مشخص تعداد ذرات زیادتر می‌شود. پس روان کننده باید سیمان‌های بیش‌تری از هم جدا کند. تا به همان میزان روانی برسد. پس هر چه اندازه مولکول سیمان کوچک‌تر باشد مصرف روان کننده بتن زیادتر می‌شود.

میزان دقیق مورد نیاز هر افزودنی بتن توسط شرکت تولیدکننده روی نمونه بتن بررسی شده و به اطلاع مصرف کننده می‌رسد.

استاندارد های روان کننده بتن

استاندارد اصلی افزودنی بتن در ایران با شماره ۲۹۳۰ وجود دارد. توسط استاندارد ملی ایران تمامی موارد افزودنی بتن مورد بحث قرار گرفته است. تمامی شرکت‌های تولید کننده موظف به رعایت این استاندارد هستند.

شرکت‌های بین المللی مثل ASTM شماره C494 و ACI در شماره ۲۱۲٫۳R نیز به تهیه استاندارد روان کننده بتن پرداخته‌اند.

موارد مهمی هم‌چون اسلامپ و هوای بتن تازه و کاهش آب و مقاومت فشاری ۷ و ۲۸ روزه در این موارد قید و به اطلاع مصرف کنندگان رسیده است.

عملکرد انواع  کننده بتن

تاثیر مستقیم روان کننده بر بتن یک موضوع میکروسکوپی است و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. روان کننده با تاثیر مستقیم بر ذرات سیمان و جلوگیری از ایجاد بار مثبت و تقویت بارمنفی سطح سیمان ایجاد دافعه الکترونی می‌کند. وقتی ذرات سیمان از هم فاصله بگیرند؛ آب همه سیمان را در واکنش درگیر کرده و به راحتی از میان ذرات سیمان سر خورده و عبور می‌کند.

وقتی همه سیمان آب‌دیده شود؛ مقاومت بتن بالارفته و نفوذپذیری بتن به شدت کاهش پیدا می‌کند. وقتی مواد مضر راهی برای ورود به بتن پیدا نکنند، دوام بتن در طولانی مدت خیلی زیاد می‌شود. و همانند سال‌های ابتدای قوی و مستحکم عمل می‌کند.

کاهش کشش بین ذرات سیمان و جذب چند لایه‌ای مولکول‌های آلی سبب کاهش مصرف آب در ساخت بتن می‌شود. اگر روان کننده پس از اختلاط مصالح بتن اضافه شود. روان کننده ترکیبات هیدراته سیمان را در هم شکسته و سبب روان شدن بتن سفت شده می‌شود.

در نسل ابرروان کننده این خواص به اوج خود می‌رسد. شاخه اتری اصلا اجازه نزدیک شدن ذرات سیمان را به هم نخواهد داد. پراکنده کردن سیمان با تثبیت استریک، اساس کار این نسل افزودنی بتن است. این روش پخش‌کنندگی سیمان خیلی از نیروی الکتریکی قوی‌تر است.

از ما مشاوره و راهنمایی بگیرید

صنایع شیمی ساختمان رامکا یکی از تولید کننده‌های بزرگ و بسیار قدرتمند در زمینه تولید انواع افزودنی‌های بتن و مواد شیمیایی ساختمانی است.

برای مشاوره در زمینه‌ی استفاده از روان کننده بتن و سایر مواد افزودنی بتن می‌توانید با کارشناسان فنی رامکا تماس بگیرید و مشاوره‌ی رایگان دریافت نمایید.

۰۲۵۳۸۲۰۳۶۷۱

www.Ramkaco.com

توجه: این مطلب یک رپورتاژ آگهی (تبلیغات) بوده و سایت سازه پلاس هیچگونه نظر و مسئولیتی ندارد. در صورت نیاز به لینک‌های داخل متن مراجعه فرمایید.