پنجره جادوگر یک پنجره استاندارد است که در یک زاویه در انتهای شیروانی خانه نصب شده است. آنها بیشتر در ورمونت و مناطق نیوانگلند یافت می شوند. نام‌های دیگر این پنجره‌ها عبارتند از

پنجره ورمونت، پنجره تابوت، پنجره تابوت، و پنجره جادوگر ورمونت.

چگونه یک پنجره جادوگر به نظر می رسد

ویندهای ویچ دو آویز نصب شده به صورت مورب در انتهای شیروانی سقف. اغلب آنها را در کنار خانه ای با اضافات یا خوابگاه می بینید.تاریخچه پنجره های جادوگرپنجره های جادوگر در قرن نوزدهم ورمونت، نصب شده بر روی خانه های مزرعه از آن دوران، منشا گرفته اند. در حالی که بحث هایی وجود دارد، فولکلور بیان می کند که صاحبان خانه این پنجره های نامناسب را برای جلوگیری از ورود جادوگران به خانه نصب کرده اند. آنها معتقد بودند که چوب جارو جادوگر نمی تواند از زاویه ۴۵ درجه عبور کند. از آنجایی که برجسته‌ترین محاکمه‌های جادوگران در ایالات متحده در نیوانگلند اتفاق افتاد، می‌توان باور کرد که ورمونتی‌ها با ترس از جادوگری خرافی داشتند و به گسترش نظریه «پنجره جادوگر» کمک کرد.یک حدس و گمان دیگر این است که از راه پله‌ها در این خانه‌های قدیمی بسیار باریک هستند، صاحبان خانه از پنجره جادوگر برای برداشتن تابوت‌ها از طبقه دوم استفاده می‌کردند – از این رو پنجره تابوت یا پنجره تابوت نامیده می‌شود.در حالی که داستان‌های جادوگران و تابوت‌ها جذاب هستند (و ممکن است برخی حقیقت)، قابل قبول ترین دلیل این پنجره ها استفاده خلاقانه از منابع است. بسیاری از مورخان بر این باورند که پنجره های جادوگر به سادگی بخشی از معماری بومی ورمونت هستند. در این دوران، مردم تمام منابع موجود را مصرف کردند و شیب انتهای شیروانی سقف، نقطه‌ای عالی برای افزودن پنجره‌ای دیگر بود. همچنین، از آنجایی که در آن زمان برق وجود نداشت، پنجره‌های اضافی به معنای نور طبیعی بیشتر بود.در حالی که هنوز می‌توانید پنجره‌های جادوگر را در خانه‌های مزرعه قدیمی نیوانگلند پیدا کنید، اما در ساخت‌وسازهای جدید آن‌ها را نخواهید دید.

توجه: این محتوا بصورت اتوماتیک توسط هوش مصنوعی وبلاگ سازه پلاس، تولید و منتشر شده است. ممکن است در برخی عبارات کلمه معادل و ترجمه یا جمله‌بندی‌ و رعایت نگارش درست نباشند.