هنر تزیینی یا آرت دکو، یک سبک و جنبش هنری در معماری، هنرهای تجسمی و طراحی است که برای نخستین بار در فرانسه پیش از جنگ جهانی اول ظاهر شد. واژه آرت دکو کوتاه شدهٔ عبارت «آر دکوراتیف» برگرفته از «نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزئینی و صنعتی مدرن» است که در سال ۱۹۲۵ در پاریس برگزار شد. هدف نمایشگاه هنر تزئینات و صنعت مدرن ، آشتی هنر و صنعت و به کارگیری آنها در کنار یکدیگر بصورت زیبا و هنرمندانه بود . این موضوع در سبک آرت دکو نمودی بارز و غالب دارد. ارت دکو در دهه ۲۰ و ۳۰ قرن بیستم در اروپا و آمریکا طرفداران بسیاری پیدا کرد. این سبک را می­توان ادامه سبک هنر نو تلقی کرد زیرا در سبک آرت دکو نیز از تزئینات و فرم های جدید استفاده بسیاری می­‌شد. اما تزئینات در سبک آرت دکو فقط نمادهای گیاهی و طبیعی نبود ، بلکه از انواع و اقسام تزئینات از جمله صفحات براق فلزی و نمادهای صنعتی و ماشین گونه نیز استفاده می­‌شد. معماران این سبک، سعی در تلفیق هنربا تولیدات و مصنوعات صنعتی داشتند.

در رابطه با خصوصیات سبک ارت دکو می­‌توان گفت که این سبکی است که در آن غالبا از هنرهای تزئینی بکارمی رود،تلفیقی ازمدرنیسم اروپایی، فرم های ماشین تکراری،عشق به رنگهای براق ومصالحی مانند پلاستیک وآلومینیوم بهمراه چوب و سنگدانه های با شکوه است.

شهر پاریس در فرانسه مرکز این جنبش شناخته شده بود و بسیاری از هنرمندان برجسته در این شهر زندگی می‌کردند. از معروف‌ترین آثار این سبک می‌توان به ساختمان کرایسلر واقع در شهر نیویورک که توسط ویلیام وی آلن طراحی شده بود اشاره کرد. بخش فوقانی برج کرایسلر در نیویورک که با مصالح مدرن یعنی ورق فلزی گالوانیزه پوشیده شده و با الهام از شکل قالپاق ماشین طراحی شده است.

شناسهٔ این سبک به‌کارگیری اشکال هندسی دقیق و جسورانه و رنگ‌های روشن است و آمیخته‌ای است از نوگرایی و طراحی‌های زینتی و گران‌بها. این جنبش که سال‌های اوج آن دههٔ ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی بود، بر معماری، تزیینات داخلی، مُد، جواهرات و طراحی صنعتی تأثیر گذاشت.

در ساختمان های کوتاه مرتبه این سبک تاکید بر استفاده از خطوط افقی ممتد (استریم لاین) و در مواردی از برج های پله ای در میان ساختمان های کوتاه مرتبه این سبک استفاده میشود. در ساختمان های بلند مرتبه این سبک تاکید بر استفاده از خطوط عمودی است. برج پلکانی و سر به فلک کشیده امپایراستیت به ارتفاع ۳۸۱ متر در نیویورک به این سبک طراحی شده است.

ویژگی های سبک آرت دکوبه قرار زیر است:

• به کارگیری پلانهای متقارن و نامتقارن
• طرح برج های بلند بصورت پلکانی 
• استفاده از تزئینات نوظهور با اشکال صنعتی
• فرم ها و ترکیبات حجمی جدید
• استفاده از خطوط مستقیم، استریم لاین و یا زیگزاگ
• نماهای سنگی، آجری و سیمانی و فلزی
• نورپردازی با لامپ نئون
• بام های مسطح و یا پله ای

معماری آرت دکو به دلیل هزینه‌های نسبتاً بالا بعد از جنگ جهانی دوم در غرب به دلیل خسارات و زیان‌های مالی ناشی از جنگ به تدریج کنار گذاشته شد، اما در کشورهای دیگر ادامه داشت

سبک معماری آرت دکو اولین سبک معماری مدرن است که در طرح ساختمانهای در ایران ظاهر شد. ساختمان کمپانی نفت ایران و انگلیس در تهران اولین ساختمانی است که به این سبک در سال ۱۳۰۷ شمسی در کشور احداث شد.

برگرفته از کتاب مبانی و مفاهیم در معماری معاصر غرب اثر وحید قبادیان