اتوکد دیتیل میلگرد بستر مطابق پیوست ششم ۲۸۰۰-۴

اتوکد پیوست ششم ۲۸۰۰ ویرایش چهارم DWG

دیتیل های اتصال میلگرد بستر در میان قاب‌های دارای بازشو و بدون بازشو

دیتیل میلگرد بستر مطابق پیوست ششم ۲۸۰۰ تایید شده کنترلر‌های نظام مهندسی ساختمان استان جهت درج مستقیم در نقشه‌های سازه

جزئیات میلگرد بستر

جزئیات میلگرد بستر

میلگرد بستر چیست؟

میلگرد بستر چیست؟ میلگرد بستر المانی فولادی است که در بند بستر دیوار قرار میگیرد. اگرچه میلگرد بستر میتواند یک میلگرد آجدار معمولی باشد، لیکن معمولا میلگردهای بستر به دو صورت ساده و یا آجدار می باشند که توسط یک مفتول میانی به هم متصل هستند. اگر مفتول بستر به شکل ۷ و ۸ باشد. میلگرد بستر از نوع خرپایی بوده و اگر به شکل عمود بر مفتول های طولی باشد، میلگرد بستر از نوع نردبانی خواهد بود.

طبق پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم طراحی لرزه‌ای و اجرای اجزای غیرسازه‌ای معماری و مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان ایران طرح و اجرای ساختمان‌های با مصالح بنایی سال ۱۳۹۸، میلگرد بستر استاندارد، از یـک جفـت مفتـول طولـی تغییـر شـکل یافتـه (آجدار) با قطر حداقل ۳ میلی‌متر که به‌صورت سرد نورد می‌باشد و یــک مفتــول عرضــی به‌صورت خرپایـی (مناسب مناطق زلزله‌خیز) که بـه آن‌ها جـوش شـده، تشکیل می‌شود و به‌منظور پیشگیری از خوردگی، بـاضخامت مناسب که مورد تائید مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی نیز می‌باشد به‌صورت سرد گالوانیزه می‌گردد.

اصولا دیوارهای سبک غیر سازه ای از بلحاظ نقش غیر سازه ای و صرفا جداکنندگی خود ازاستحکام بالایی برخوردار نیستند و در برابر نیروهای افقی و ضربه و شوک های ناشی از زلزله ایمن نیستند لذا مسلح کردن این دیوارها اجتناب ناپذیر است در این سیستم این مقاوم سازی توسط شبکه ای از مفتول هایی که در هنگام دیوار چینی در ملات تعبیه میشوند تامین میگردند که با عبور این مفتولها از سوراخهای ناودانی والپست دیوار با والپست یکپارچه میگردند.

مطابق با مقررات ملی ساختمان آرماتور بستر ، متشکل از یک جفت مفتول با طول ثابت ۳ متر و با عرض های بین ۵.۵ تا ۱۱ سانتیمتر می باشد. این مقاطع به دو صورت خرپایی یا نردبانی به وش جوش مقاومتی به یکدیگر اتصال داده شده اند.

آرماتور بستر، به دو شیوه ی افقی و عمودی در مسلح کردن دیوار، همچنین برای نیروی خارج از صفحه دیوار و به کار بردن در قطعات اتصال پارتیشن به سازه به کار می رود. وظیفه این مفتول ها درگیر کردن بهتر مقاطع با سیمان و بتن در سازه می باشد. البته نکته قابل عرض این است که برای جلوگیری از بروز مشکلات خوردگی در این مقاطع می توان از نوع گالوانیزه آن استفاده کرد.

پیوست ۲۸۰۰ وال پست

میلگرد بستر

اتصال میلگرد بستر

جزئیات میلگرد بستر مطابق پیوست ششم ۲۸۰۰-۴

اتصال میلگرد بستر در میان قاب‌های دارای بازشو و بدون بازشو

• دیوار خارجی بلوکی دارای ملات سیمانی مسلح شده به میلگرد بستر
• میلگرد بستر خرپایی یا نرده بانی
• بست های فلزی منقطع در دیوارهای بلوکی ساخته شده از ملات بستر نازک
• میلگرد بستر در فاصله بین وادارها و اتصال آن به وادار
• اتصال وادار انتهایی در دیوارهای خارج از قاب به صورت تلسکوپی
• جزییات اجرایی اتصال تیرک و وادار در دیوار
• مهار دیوار به صورت یک طرفه با استفاده از قطعه مسلح کننده در بالاترین ردیف بلوک مصالح بنایی
• نمای سه بعدی اجرای دیوار های متقاطع
• اجرای دیوار متقاطع با استفاده از بست انعطاف پذیر
• نحوه مهار جان پناه غیرمسلح بنائی
• و...

مزیت استفاده از میلگرد بستر

• به دوغاب بندی نیازی نیست
• در برابر زلزله مستحکم است
• کنترل عرض و فاصله ترک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های حاصل از جمع‌ شدگی و تغییر شکل‌ های حرارتی
  
• بیشتر شدن استقامت و شکل پذیری خمش خارج از صفحه دیوار
• بیشتر شدن استقامت برشی درون صفحه دیوار
• بیشترشدن انسجام دیوارها در حال زلزله و جلوگیری از ریزش بیرون از صفحه
• بهتر شدن شکل گیری دیوار
• به وجود آمدن اتصال مکانیکی برای نمای بنایی(آجری یا سنگی)
• عدم نیاز به استفاده از واحدهای بنایی با هندسه ویژه
• نیاز نداشتن به تزریق دوغاب
• نیاز نبودن به تغییر ساخت دیوار
• امکان تعبیه به شکل قائم در دیوار
• متصل کردن دیوارهای دو لایه به یکدیگر
• تامین تسهیلات مورد نیاز اطراف بازشوها
• طول وصله و طول کم به خاطر کوچک بودن قطر مفتول و ساختارشبکه ای میلگرد بستر
• ممکن بودن برقراری اتصال در دیوارهای متقاطع با استفاده ازمیلگرد بستر

ضوابط و الزامات لرزه‌ای اجزای غیر سازه‌ای

دیوارها

در این بند ضوابط و الزامات دیوار، بسته به نوع کاربرد آن ارائه شده است. دیوارها را می توان به دو صورت غیرپیوسته (جداسازی شده از سازه اصلی) و یا چسبانده شده به دیوار (میانقابی) طراحی و اجرا نمود. دیوارهای غیرپیوسته به دیواری اطلاق می شود که بجز در کف ها با پیش بینی درز انقطاع از سازه باربر جانبی جداشده و در سختی آن دخالت ندارند و مزاحمتی برای رفتار سازه ایجاد نمی کنند. در دیوارهای غیر پیوسته لازم است دیوار و اتصالات آن صرفا تحت اثر نیروهای اینرسی خارج صفحه کنترل شوند. الزامات لازم برای جداسازی مطابق جزییات ارائه
شده در این بند باید در کلیه ساختمان های بلندتر از چهارطبقه و نیز در ساختمان های با اهمیت بسیار زیاد و با طبقات کمتر از چهار طبقه رعایت شود.
دیوارهای چسبانده شده به سازه (میانقابی) در سختی آن دخالت دارند و باید در برآورد نیروهای وارد بر آن طبق بخش پ۶-۲ (پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم) دخالت داده شوند. در این صورت باید رفتار و عملکرد میانقابی دیوار و نیروهای وارد بر تیر و ستون و خود دیوار - بر اثر این رفتار- براساس ضوابط ارائه شده در آن بخش در محاسبات لحاظ شود.

دیوارهای خارجی

دیوارهای خارجی را می توان با ایجاد درز پیوسته بین آنها و سازه محیطی غیر پیوسته کرد. برای این دیوارها باید اتصالاتی در نظر گرفت که قابلیت حرکت داخل صفحه و مهار خارج از صفحه را به دیوار بدهند (بندهای ۱-۵-۸ و ۴-۵-۳ استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم). فواصل جداسازی دیوارها از قاب باید توسط مواد تراکم پذیر مناسب از قبیل پشم سنگ ضد رطوبت پر شوند. توصیه می شود برای جلوگیری از ترک خوردگی در نازک کاری از یک لایه شبکه الیاف یا رابیتس بر روی مواد تراکم پذیر استفاده شود. در بیمارستان ها ساختمان ها برای جلوگیری از ایجاد ترک خوردگی در نازک کاری، در گوشه های دیوار در هنگام زلزله لازم است از اتصالات کشویی سرتاسری در کناره ها و تراز سقف استفاده شود. در سایر ساختمان های با اهمیت بسیار زیاد استفاده از این ضابطه توصیه می شود.

محدودیت ابعاد هندسی

ول آزاد دیوار خارجی در پلان نباید از ۴ متر و ارتفاع آزاد آن نباید از ۳٫۵ متر بیشتر در نظر گرفته شود. در دیوارهای با طول بیشتر از ۴ متر باید از عضو قائم با مقطع فولادی یا بتنی به عنوان تکیه گاه جهت مهار خارج از صفحه دیوار (وادار) و در دیوارهای با ارتفاع بیش از ۳٫۵ ۳ متر باید با استفاده از عضو افقی با مقطع فولادی یا بتنی (تیرک) ارتفاع آزاد را کاهش داد. جزییات وادارها و تیرک ها در بندهای پ-۶-۱-۴-۲-۱ و پ۶-۱-۲-۲-۴ ارائه شده است. در دیوارهای پانلی کارخانه ای ارتفاع دیوار می تواند تا حدی که برای برش و خمش عمود بر صفحه طراحی شده، در نظر گرفته شود.

طراحی دیوارها

دیوارها باید برای بارهای اینرسی ایجاد شده در آن ها، در جهت داخل صفحه و در جهت عمود بر صفحه طراحی شوند. در جهت داخل صفحه دیوار تحت تاثیر برش و خمش و در جهت عمود بر صفحه تحت تاثیر بار محوری ناشی از وزن دیوار و برش و خمش خارج از صفحه عمودی و افقی قرار می گیرد. روش طراحی این دیوارها در «راهنمای طراحی سازه ای و جزییات اجرایی دیوارهای غیر سازه ای" ضابطه شماره ۸۱۹ مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی» ارائه شده است. شرایط مرزی تحت نیروهای عمود بر صفحه باید به صورت مفصلی در نظر گرفته شود.

تبصره ۱: دیوارهای خارجی که تمام ارتفاع طبقه را پوشش نمی دهند (دیوار کوتاه)، بخصوص در ساختمان های بتنی، همواره باید از قاب سازه ای جدا شوند. زیرا در غیر اینصورت می تواند باعث تشکیل "ستون کوتاه" در سازه شود.

عرض درز های انقطاع (فاصله جداسازی)

فاصله جداسازی دیوار از ستون ها به اندازه ۰٫۰۱ ارتفاع کف تا کف طبقه و فاصله جداسازی از سقف برابر با بیشترین دو مقدار ۲۵ میلی متر و حداکثر خیز دراز مدت تیر می باشد.

دیوارهای پانلی

دیوارهای پانلی کارخانهای که به صورت نوارهای قائم در طول دیوار نصب میشون د مجاز به استفاده در ساختمان ها به عنوان دیوار خارجی، می باشند. در این حالت دیوار به صورت یک دال یک طرفه عمل می کند. دیوار باید با استفاده از نبشی یا المان مشابه در جهت خارج از صفحه، در تراز سقف و کف مهار شود. در این حالت باید اتصال پانل دیوار در تراز سقف با نبشی به صورت کشویی بوده و دیوار اجازه جابجایی داخل صفحه را داشته باشد. در این نوع دیوارها نیازی به اجرای وادار نمی باشد.
در صورتی که ارتفاع دیوار به اندازه ای باشد که پانل، قابلیت تحمل بار خمشی وارد بر آن را نداشته باشد، باید از تیرک در تراز میانی و وادار انتهایی استفاده نمود. تیرک مورد استفاده به وادار متصل می شود و باید از اتصال آن به ستون ها پرهیز شود. دیوارهای پانلی ای مجاز به استفاده در صنعت ساختمان هستند که دارای گواهی نامه فنی از مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی باشند. استفاده از دیوارهای خارجی پانلی در بیمارستان ها موکدا توصیه می شود.

دیوارهای بلوکی

در دیوارهای بلوکی، دیوار مشابه با یک پوسته و دال دو طرفه طراحی می شود. در این حالت جداسازی در جهت  داخل صفحه و مهار در جهت خارج از صفحه می تواند توسط نبشی های فولادی و یا بست های U شکل متصل به دال سازه ای در تراز سقف و نبشی یا بست های U شکل متصل به ستون ها در دو انتهای (طرفین) دیوار و وادارهای میانی انجام گردد. نبشی های فولادی می توانند منقطع یا پیوسته باشند که باید برای نیروی خارج از صفحه طراحی شوند. در این دیوارها باید از المان مسلح کننده میلگرد بستر مورب یا نردبانی برای دیوارهای دارای ملات ماسه سیمان و از بست های فولادی منقطع یا پیوسته برای دیوارهای دارای ملات بستر نازک و یا محصولات جدید مانند نوارهای مش الیاف، جهت یکپارچه سازی و حفظ پیوستگی دیوار استفاده نمود. در دیوارهای با ارتفاع کمتر از ۳٫۵ متر لزومی به اجرای وادار انتهایی در نزدیکی ستون نمی باشد.

دیوارهای داخلی (تیغه ها)

خرابی تیغه ها در زلزله یکی از عوامل اصلی آسیب رسان بوده است. به علاوه در حالاتی که از تیغه ها به عنوان مهار جانبی برای لوله کشی، اتاقک های الکتریکی، قفسه ها یا دیگر اعضای غیرسازه ای استفاده می شود، خرابی تیغه ها ممکن است باعث آسیب رساندن به این تاسیسات شود. تیغه های داخلی باید مانند دیوارهای خارجی از سقف و ستون ها جداسازی شوند.
فواصل جداسازی دیوارها از قاب باید توسط مواد تراکم پذیر مناسب از قبیل پشم سنگ ضد رطوبت پر شود. مانند دیوارهای خارجی در دیوارهای داخلی نیز توصیه می شود برای جلوگیری از ترک خوردگی در نازک کاری از یک لایه شبکه الیاف یا رابیتس بر روی مواد تراکم پذیر استفاده شود. در بیمارستان ها برای جلوگیری از ایجاد ترک خوردگی در نازک کاری، در گوشه های دیوار در هنگام زلزله لازم است از اتصالات کشویی سرتاسری در کناره ها و تراز سقف استفاده شود. در سایر ساختمان های با اهمیت بسیار زیاد استفاده از این ضابطه توصیه می شود.

تبصره ۱: در صورتی که از تیغه به عنوان مهار جانبی دیگر اعضای غیرسازه ای استفاده شود، تیغه و مهارهای لازم باید برای بار وارده کنترل شوند.
تبصره ۲: تیغه هایی که تمام ارتفاع طبقه را پوشش نمی دهند (دیوار کوتاه) مانند دیوارهای خارجی بخصوص در ساختمان های بتنی همواره باید از قاب سازه ای جدا شوند.

فاصله جداسازی

فاصله جداسازی دیوارهای داخلی از ستون ها به اندازه ۰٫۰۱ ارتفاع کف تا کف طبقه و فاصله جداسازی از سقف برابر با بیشترین دو مقدار ۲۵ میلی متر و حداکثر خیز دراز مدت تیر می باشد.

تیغه پانلی

در تیغه های پانلی قائم، دیوار به صورت یک دال یک طرفه طراحی می شود و دیوار باید با استفاده از قطعات نبشی یا قطعه اتصال مشابه در جهت خارج از صفحه در تراز سقف و کف مهار شود. در این حالت باید اتصال پانل دیوار در تراز سقف با نبشی یا ناودانی به صورت کشویی بوده و دیوار اجازه جابجایی داخل صفحه را داشته باشد. در این نوع دیوارها نیازی به وادار انتهایی یا میانی نمی باشد.

پوشش نما و یا پاشش سیمان بر روی سطوح تیغه های پانلی باید به نحوی اجرا شود که موجب چسبیدن و اتصال نبشی به تیغه پانلی نشود و از حرکت آن در داخل صفحه جلوگیری ننماید.

در صورتی که ارتفاع دیوار به اندازه ای باشد که پانل قابلیت تحمل بار خمشی وارد بر آن را نداشته باشد، باید از تیرک در تراز میانی و وادار انتهایی استفاده نمود. توجه شود که تیرک باید به وادار متصل شود و از اتصال آن به ستون ها پرهیز شود. استفاده از دیوارهای داخلی پنلی در بیمارستان ها موکدا توصیه می شود.