درها و پنجره‌ها بعد از دیوار و سقف، از جمله اجزای اصلی و ضروری تمام ساختمان‌ها می‌باشند. در طرح و ترسیم نقشه‌های ساختمان‌ها باید موقعیت، اندازه و شکل مناسب آنها با دقت در نظر گرفته شود. درهای ساختمانی در انواع مختلفی طراحی میشوند. درهای داخلی مسکونی در شکل متعارف در حدود ۱۰۰ سانتیمتر عرض و ۲۲۰ سانتیمتر ارتفاع دارند. عرض درهای فرعی مانند فضاهای بهداشتی و بالکن ها ممکن است ۸۵ سانتیمتر باشد. در مورد پنجره‌ها هم باید گفت که طراحی این اجزا با توجه به نیازهای فضاهای داخلی و تناسبات نماهای بیرونی ساختمان انجام می‌پذیرد و تعیین اندازۀ دقیق آنها، به نوع پروژه، شرایط محیطی و نظر طراح بستگی دارد ولی در کل عرض آنها معمولا از ۶۰ سانتی­متر تا ۳۶۰ سانتی متر و با گام های ۱۵ سانتی متر تغییر می­کند.

تیپ بندی درب و پنجره یعنی چه؟

برای آنکه مشخص شود در یک ساختمان از چند نوع درب یا پنجره استفاده شده است آنها را تیپ بندی می‌­کنند. در حقیقت تیپ بندی تعداد و مشخصات انواع درب و پنجره­‌های موجود در ساختمان را نشان می­دهد. برای تیپ بندی درها از نماد D و برای پنجره ها از نماد W استفاده می­شود. در تیپ بندی درب‌ها و پنجره‌ها از نماد W برای چوب، M برای فلز و AL برای آلومنیوم استفاده می­شود. برای تیپ بندی در یا پنجره ای در پلان، یک دایره یا چند ضلعی به قطر حدود ۱۲میلی­متر ترسیم و با یک خط افقی به دو قسمت تقسیم می شود. در بالای آن علامت اختصاری در یا پنجره و جنس آن و در زیر آن شماره تیپ را می نویسند. برای مثال ، در چوبی تیپ شمار ۲ را به شکل نشان داده شده در شکل زیر نمایش می­دهند.

سپس در قسمت دیگری از نقشه نیز نوع مشخصات درب و پنجره نیز در درج می­گردد مانند شکل­های زیر:

جداول تیپ بندی چیست؟

در نقشه‌های معماری فاز دوم پروژه‌ها، همه بازشوها اعم از درب یا پنجره با علائم معرفی تیپ آن ترسیم می‌شود و مشخصات دقیق پنجره‌ها را در درون جدولی بنام جدول تیپ بندی در و پنجره‌ها با جزئیات مربوطه نمایش می‌دهند. به عنوان نمونه در تصویر زیر نحوۀ تیپ بندی بازشوها و  علائم اختصاری مرتبط با آن معرفی شده است.